โครงการเสนอแนะออกแบบสถาปัตยกรรมภายในพิพิธภัณฑสถานแห่งชาติ เจ้าสามพระยา

Abstract

เนื่องจากกรุงศรีอยุธยาเป็นราชธานีเป็นเวลาถึง 417 ปี เมื่อเสียกรุงศรีอยุธยาให้แก่ข้าศึกในปี พ.ศ. 2310 จึงทิ้งไว้ซึ่งร่องรอยที่แสดงให้เห็นถึงความเจริญรุ่งเรืองในอดีต โดยเฉพาะโบราณวัตถุเป็นจำนวนมากเป็นมรดกทางวัฒนธรรมที่มีคุณค่ายิ่งของชาติ ต่อมาระหว่างปี พ.ศ. 2499 กรมศิลปะได้ดำเนินการขุดแต่งและวัดมหาธาตุพบ พระบรมสารีริกธาตุ ซึ่งมีการประดิษฐานไว้ครั้งรัชสมัยสมเด็จพระบรมราชาธิราชที่ 1 (ขุนหลวงพะงั่ว) และต่อมาปี พ.ศ. 2500 มีการลักลอบขุดกรุวัดราชบูรณะ พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวและสมเด็จพระนางเจ้าพระบรมราชินีนาถ เสด็จพรราชดำเนินทอดพระเนตรโบราณวัตถุที่หลงเหลืออยู่พระราชทานแนวพระราชดำริให้จัดสร้างพิพิธภัณฑสถานแห่ชาติขึ้นและพระราชทานกระแสพระราชดำริว่า “โบราณวัตถุและศิลปวัตถุที่พบในกรุพระปรางค์วัดราชบูรณะนี้ สมควรจะได้มีพิพิธภัณฑสถานเก็บรักษา และตั้งแสดงให้ประชาชนในจังหวัดพระนครศรีอยุธยานี้ หาควรนำไปเก็บรักษาและตั้งแสดง ณ ที่อื่นไม่ โบราณวัตถุและศิลปวัตถุของท้องถิ่นใดก็ควรเก็บรักษาและตั้งแสดงไว้ในพิพิธภัณฑสถานของจังหวัดนั้นๆ ....” โครงการปรับปรุงพิพิธภัณฑสถานแห่งชาติเจ้าสามพระยาเป็นโครงการที่มีความจำเป็นต้องมีการออกแบบปรับปรุงให้เกิดความสวยงาม ความน่าสนใจก่อให้เกิดประโยชน์สูงสุดเนื่องจากตัวโครงการมีปัญหาจากการขาดความน่าสนใจ สภาพจัดการแสดงศิลปะโบราณวัตถุไม่เกิดความสวยงาม การปรับปรุงโครงการจึงเกิดขึ้นเพื่อสนองกิจกรรมของบุคคลภายนอกและภายในโครงการ การแก้ปัญหาการดำเนินงานปรับปรุงโครงการต้องคำนึงถึงปัญหาหลายๆ ด้าน จึงได้มีการศึกษาแก้ไข ซึ่งจะนำไปสู่การออกแบบพิพิธภัณฑ์เพื่อสนองความต้องการของบุคคลภายในโครงการ และยังช่วยดึงดูดให้บุคคลภายนอกเข้ามาใช้บริการเพิ่มขึ้น