การพัฒนาความสามารถในการแก้โจทย์ปัญหาฟิสิกส์โดยใช้เทคนิคการแก้ปัญหาของโพลยาผสานกับการจัดการเรียนรู้แบบวัฏจักรการเรียนรู้ 7 ขั้น ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 6

Abstract

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) เปรียบเทียบความสามารถในการแก้โจทย์ปัญหาฟิสิกส์ ก่อนเรียนและหลังเรียนด้วยการจัดการเรียนรู้โดยใช้เทคนิคการแก้ปัญหาของโพลยาผสานกับการ จัดการเรียนรู้แบบวัฏจักรการเรียนรู้ 7 ขั้น 2) เปรียบเทียบความสามารถในการแก้โจทย์ปัญหาฟิสิกส์ ก่อนเรียนและหลังเรียนด้วยการจัดการเรียนรู้ปกติ 3) เปรียบเทียบความสามารถในการแก้โจทย์ปัญหา ฟิสิกส์หลังเรียนของกลุ่มที่เรียนด้วยการจัดการเรียนรู้โดยใช้เทคนิคการแก้ปัญหาของโพลยาผสานกับ การจัดการเรียนรู้แบบวัฏจักรการเรียนรู้ 7 ขั้น และกลุ่มที่เรียนด้วยการจัดการเรียนรู้ปกติ กลุ่มตัวอย่าง ได้แก่ นักเรียนชั้นมัธยมศึกษาที่ 6 โรงเรียนสายปัญญารังสิต ปีการศึกษา 2558 แผนการเรียนวิทย์-คณิต จำนวน 88 คน ได้มาจากการสุ่มแบบกลุ่ม เป็นกลุ่มทดลองและกลุ่มควบคุม กลุ่มละ 44 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ประกอบด้วย แผนการจัดการเรียนรู้โดยใช้เทคนิคการ แก้ปัญหาของโพลยาผสานกับการจัดการเรียนรู้แบบวัฏจักรการเรียนรู้ 7 ขั้น แผนการจัดการเรียนรู้ ปกติและแบบทดสอบวัดความสามารถในการแก้โจทย์ปัญหาฟิสิกส์ก่อนเรียนและหลังเรียน สถิติที่ใช้ ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ค่าเฉลี่ย ค่าส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และสถิติทดสอบค่าที (t-test) ผลการวิจัยพบว่า 1) ความสามารถในการแก้โจทย์ปัญหาฟิสิกส์หลังเรียนด้วยการจัดการ เรียนรู้โดยใช้เทคนิคการแก้ปัญหาของโพลยาผสานกับการจัดการเรียนรู้แบบวัฏจักรการเรียนรู้ 7 ขั้น สูงกว่าก่อนเรียน อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 2) ความสามารถในการแก้โจทย์ปัญหาฟิสิกส์ หลังเรียนด้วยการจัดการเรียนรู้ปกติ สูงกว่าก่อนเรียนอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 3) ความ สามารถในการแก้โจทย์ปัญหาฟิสิกส์ที่เรียนด้วยจัดการเรียนรู้โดยใช้เทคนิคการแก้ปัญหาของโพลยา ผสานกับการจัดการเรียนรู้แบบวัฏจักรการเรียนรู้ 7 ขั้น สูงกว่านักเรียนที่เรียนด้วยการจัดการเรียนรู้ ปกติ อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05

The research aimed to 1) compare pre- and post-test scores of the problem-solving ability of Mathayomsuksa 6 students in physics proposition by incorporating Polya’s Technique into 7E learning cycle model, 2) compare the students’ problem-solving ability in Physics proposition before and after studying with the traditional approach, and 3) compare the problem-solving ability of students in the control group and the experimental group. 88 samples, 44 for the control group and 44 for the experimental group, were chosen by cluster random sampling from Mathayomsuksa 6 students studying in the Science and Mathematics program in the academic year 2015 at Saipanya Rangsit School. The research instruments were 1) lesson plans that incorporated Polya’s Technique into 7E learning cycle model, 2) traditional lesson plans, and 3) a pre-and post-test on problem-solving ability in Physics proposition. The descriptive statistics Mean, Standard Deviation, and t-test were used for data analysis. The research findings were as follows : 1) students’ post-test scores on problem-solving ability in Physics proposition by incorporating Polya’s Technique into 7E learning cycle model were statistically significant higher at .05, 2) students’ post-test scores of problem-solving ability in Physics proposition by the traditional approach were statistically significant higher at .05, and 3) students’ problem-solving ability in Physics proposition by incorporating Polya’s Technique into 7E learning cycle model was statistically significant higher than that with the traditional approach at .05.