ความสัมพันธ์ของแรงจูงใจร่วมสมัยและประสิทธิภาพการทำงาน: กรณีศึกษาบริษัทบริการเชื้อเพลิง

Abstract

การค้นคว้าอิสระครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาปัจจัยด้านลักษณะบุคคลทั่วไปของ พนักงานบริษัทบริการเชื้อเพลิง ที่มีผลต่อระดับแรงจูงใจร่วมสมัยในการทางานและประสิทธิภาพใน การทำงาน และศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างปัจจัยแรงจูงใจร่วมสมัยกับประสิทธิภาพในการทำงาน กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการศึกษาครั้งนี้ คือ พนักงานฝ่ายปฏิบัติการและฝ่ายสนับสนุนในบริษัทบริการ เชื้อเพลิงจานวน 200 คน ใช้วิธีการสุ่มตัวอย่างแบบแบ่งชั้นภูมิและวิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติเชิง พรรณนา ประกอบด้วย ความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และสถิติเชิงอนุมาน ประกอบด้วย Independent samples t-test, One-way ANOVA, LSD และ Pearson Correlation ผลการศึกษาพบว่า ผู้ตอบแบบสอบถามส่วนใหญ่เป็นเพศชาย อายุ 31 - 40 ปี การศึกษา ระดับปริญญาตรี สถานภาพสมรส เป็นพนักงานฝ่ายปฏิบัติการ ตำแหน่งงานระดับปฏิบัติการ รายได้ ต่อเดือนต่ำกว่าหรือเท่ากับ 15,000 บาท มีอายุงาน 4 - 9 ปี แรงจูงใจร่วมสมัยในการศึกษาครั้งนี้ ประกอบด้วย แรงจูงใจการออกแบบงาน ความเสมอภาคและความคาดหวัง ในภาพรวมระดับ แรงจูงใจร่วมสมัยทั้ง 3 ด้านอยู่ในระดับมาก ส่วนปัจจัยประสิทธิภาพในการทางานมีความสำคัญอยู่ใน ระดับมากทุกด้าน ประกอบด้วย ด้านการเรียนรู้อย่างต่อเนื่อง ด้านการปฏิบัติงานเชิงรุก ด้านการ ทำงานเป็นทีม ด้านโลกาภิวัตน์ และด้านเทคโนโลยี ผลการทดสอบสมมติฐาน พบว่า เพศ อายุ สถานภาพสมรส ฝ่าย ตำแหน่งงาน รายได้ต่อ เดือนและอายุงาน ที่แตกต่างกันมีผลต่อแรงจูงใจร่วมสมัยในการทางานของพนักงาน ส่วนอายุ สถานภาพสมรส ฝ่าย ตำแหน่งงาน และรายได้ต่อเดือน ที่แตกต่างกันมีผลต่อประสิทธิภาพในการ ทำงานของพนักงาน ส่วนแรงจูงใจร่วมสมัยกับประสิทธิภาพในการทำงานทุกด้านมีความสัมพันธ์ ทางบวกในทิศทางเดียวกัน