ความยืดหยุ่นทางจิตใจในฐานะตัวแปรคั่นกลางที่มีอิทธิพลระหว่างการรับรู้การสนับสนุนจากองค์การและพฤติกรรมการสร้างนวัตกรรมในการทำงานของบุคลากรสายสนับสนุน มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคล เขตจังหวัดภาคกลาง

Abstract

วิทยานิพนธ์นี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษา 1) อิทธิพลของการรับรู้การสนับสนุนจากองค์การทาง ตรงที่มีผลต่อพฤติกรรมการสร้างนวัตกรรมในการทำงานของบุคลากรสายสนับสนุน มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคล เขตจังหวัดภาคกลาง และ 2) อิทธิพลของการรับรู้การสนับสนุนจากองค์การทางอ้อมที่มีผลต่อพฤติกรรมการสร้างนวัตกรรมในการทำงานของบุคลากรสายสนับสนุน มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคล เขตจังหวัดภาคกลาง โดยมีความยืดหยุ่นทางจิตใจของบุคลากรเป็นตัวแปรคั่นกลาง กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัยครั้งนี้ คือ บุคลากรสายสนับสนุน มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคล เขตจังหวัดภาคกลาง จำนวน 355 ตัวอย่าง เครื่องมือที่ใช้ในการเก็บรวบรวมข้อมูลคือ แบบสอบถามที่ ผ่านการทดสอบความเที่ยงตรงเชิงเนื้อหาและความน่าเชื่อถือ วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติเชิงพรรณณา ได้แก่ ความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และสถิติเชิงอนุมาน ได้แก่ การวิเคราะห์อิทธิพล ทางตรงและทางอ้อมด้วยสัมประสิทธิ์อิทธิพลถดถอย ด้วยโปรแกรม PROCESS macro 3.1 in IBM SPSS Statistics version 24.0 for Windows ผลการวิจัยพบว่า ระดับการรับรู้การสนับสนุนจากองค์การในภาพรวมมีค่าเฉลี่ย (𝑥̅= 3.77) ในระดับสูง ระดับความยืดหยุ่นทางจิตใจในภาพรวมมีค่าเฉลี่ย (𝑥̅= 4.04) ในระดับสูง และระดับพฤติกรรม การสร้างนวัตกรรมในการทำงานในภาพรวมมีค่าเฉลี่ย (𝑥̅= 3.91) ในระดับสูง สำหรับการทดสอบอิทธิพล ทางตรงและทางอ้อมด้วยวิธี Bootstrap พบว่า การรับรู้การสนับสนุนจากองค์การมีอิทธิพลทางตรงต่อ พฤติกรรมการสร้างนวัตกรรมในการทำงานอย่างมีนัยสำคัญที่ระดับ .01 โดยมีค่าสัมประสิทธิ์อิทธิพล เท่ากับ 0.387 เมื่อพิจารณาอิทธิพลทางอ้อม พบว่า การรับรู้การสนับสนุนจากองค์การมีอิทธิลทางอ้อม ต่อพฤติกรรมการสร้างนวัตกรรมในการทำงานโดยมีความยืดหยุ่นทางจิตใจทำหน้าที่ตัวแปรคั่นกลางอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01 โดยมีค่าสัมประสิทธิ์อิทธิพลเท่ากับ 0.237 แสดงให้เห็นว่าคุณสมบัติ ของตัวแปรการรับรู้การสนับสนุนจากองค์การ ถึงแม้จะมีบทบาทสำคัญมากต่อพฤติกรรมการสร้างนวัตกรรม ในการทำงาน แต่เมื่อบุคลากรมีความยืดหยุ่นทางจิตใจทางจิตใจที่ดีจะช่วยให้บุคลากรสามารถปรับตัวให้เข้ากับ สถานการณ์ต่าง ๆ ที่มีการเปลี่ยนแปลงได้อย่างรวดเร็ว

The objectives of this research were to: 1) examine the direct effects of perceived organizational support on the innovative work behavior of Rajamangala University of Technology support staff; and 2) investigate the indirect effect of perceived organizational support on innovative work behavior through the mediating variables of resilience of support staff at Rajamangala University of Technology who were located in the central region. The samples used in this study comprised 335 support staffs of Rajamangala University of Technology who were located in the central region. The instrument used to collect data was a questionnaire that passed assessment in terms of content validity and reliability. Statistical methods used to analyze the data comprised descriptive statistics: frequency, percentage, mean and standard deviation, along with inferential statistics: the PROCESS macro 3.1 in IBM SPSS Statistics version 24.0 for Windows to analyze both direct and indirect impacts. The research results showed that the overall perceived organizational support was at a high level (𝑥̅= 3.77); the overall characteristics of resilience was at a high level (𝑥̅= 4.04); and the overall innovative work behavior was at a high level (𝑥̅= 3.91). According to the application of the bootstrapping approach to test the direct and indirect effects, the findings revealed a positive association between perceived organizational support and innovative work behavior at a statistically significant level of .01, with a path coefficient of 0.387. Consistent with indirect effects, perceived organizational support had an indirect effect on innovative work behavior through the resilience at a statistically significant level of .01, with a path coefficient of 0.237. The findings revealed that, while perceived organizational support had a significant impact on innovative work behavior, when employees are resilient, they can quickly adapt to new situations.