ความผูกพันธ์ต่อองค์การของพนักงานบริษัท ท่าอากาศยานไทย จำกัด (มหาชน)

Abstract

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาระดับความผูกพันต่อองค์การ ปัจจัยส่วนบุคคลที่มีผลต่อความผูกพันขององค์การ ความสัมพันธ์ของปัจจัยด้านลักษณะงานและปัจจัยด้านประสบการณ์จากการทำงานกับความผูกพันต่อองค์การของพนักงานบริษัท ท่าอากาศยานไทย จำกัด (มหาชน) กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัยคือ พนักงานบริษัท ท่าอากาศยานไทย จำกัด (มหาชน) จำนวน 382 คน โดยใช้แบบสอบถามเป็นเครื่องมือในการเก็บข้อมูล สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูลคือ สถิติเชิงพรรณนา ประกอบด้วย ค่าร้อยละ ค่าความถี่ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และสถิติเชิงอนุมานประกอบด้วย Independent Samples t-test, One Way ANOVA, LSD, Pearson Correlation Coefficient และ Linear Multiple Regression ที่ระดับนัยสำคัญทางสถิติ 0.05 ผลการวิจัยพบว่า ระดับความผูกพันต่อองค์การในภาพรวมอยู่ในระดับสูง ผลการทดสอบสมมติฐานพบว่า เพศที่แตกต่างกันมีความผูกพันต่อองค์การไม่แตกต่างกัน ส่วนอายุ ระดับการศึกษาสถานภาพสมรส ระยะเวลาในการปฏิบัติงาน ตำแหน่งงาน และอัตราเงินเดือนของพนักงานที่แตกต่างกันมีความผูกพันต่อองค์การแตกต่างกัน ส่วนความสัมพันธ์ของปัจจัยด้านลักษณะงาน และปัจจัยด้านประสบการณ์จากการทำงานกับความผูกพันต่อองค์การพบว่าพนักงานที่ปฏิบัติงานที่สำนักงานใหญ่ มีความสัมพันธ์ในระดับปานกลาง ส่วนพนักงานที่ปฏิบัติงานที่ท่าอากาศยานสุวรรณภูมิมีความสัมพันธ์ในระดับค่อนข้างสูง ส่วนปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อความผูกพันต่อองค์การในภาพรวมพบว่าที่สำนักงานใหญ่ ปัจจัยด้านลักษณะงาน (X[subscript1]) และปัจจัยด้านประสบการณ์จากการทำงาน (X[subscript2]) มีอิทธิพลต่อความผูกพันต่อองค์การ และสามารถนำมาสร้างเป็นสมการพยากรณ์คือ Y[subscriptT] = 1.291 + 0.296X[subscript1] + 0.334X[subscript2] ส่วนที่ท่าอากาศยานสุวรรณภูมิ สร้างสมพยากรณ์คือ Y[subscriptT] = 0.770X2 สามารถทำนายสมการได้ 54.0% และมีค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์พหุคูณ (R) เท่ากับ 0.738