ปัจจัยที่มีผลต่ออัตราการเกิดสนิมแบบ MACROCELL ของการซ่อมแซมโครงสร้างคอนกรีตเสริมเหล็กแบบเฉพาะที่

Abstract

การซ่อมแซมส่วนที่เสียหายเพียงบางส่วน หลังจากโครงสร้างเสื่อมสภาพจากการเกิดสนิม มักพบปัญหาตามมาคือ การเสื่อมสภาพของคอนกรีตบริเวณที่ได้รับการซ่อมแซมหรือบริเวณใกล้เคียง ภายในระยะเวลาไม่นาน งานวิจัยนี้ จึงมีเป้าหมายเพื่อศึกษาปัญหาจากการซ่อมแซมโครงสร้างคอนกรีตเสริมเหล็กแบบเฉพาะที่ ซึ่งท้าการทดลองในห้องปฏิบัติการ ท้าการปรับเปลี่ยนส่วนผสมคอนกรีต ชนิดวัสดุประสาน ปริมาณคลอไรด์อิออนที่ปนเปื้อนในตัวอย่าง ตั งแต่ร้อยละ 0 ถึงร้อยละ 4 โดยน้าหนักของวัสดุประสาน อัตราส่วนของขนาดพื นที่ของแอโนดต่อแคโทด และชนิดของวัสดุที่ใช้ในการซ่อมแซม โดยท้าการวัดค่ากระแสการเกิดสนิม ศักย์ไฟฟ้าครึ่งเซลล์ ความต้านทานทางไฟฟ้า ก้าลังอัดของตัวอย่างคอนกรีตและมอร์ตาร์ ผลการทดสอบพบว่าเมื่อปริมาณคลอไรด์อิออนด้านแอโนดเพิ่มขึ น วัสดุซ่อมแซมที่ค่าความต้านทานทางไฟฟ้าสูง สามารถลดอัตราการเกิดสนิมลงได้ โดยเห็นผลชัดเจนเมื่อพื นที่ส่วนที่ปนเปื้อนคลอไรด์และไม่ได้รับการซ่อมแซมเหลือน้อย ซึ่งท้าให้เกิดความเสียหายในส่วนนี เร็วขึ น จากผลการศึกษาสามารถเป็นแนวทางในการคัดเลือกวัสดุเพื่อให้การซ่อมแซมมีความคงทน